Skvot Vila Amalija je u protekle 23 godine bio otvoreni politički, kulturni i društveni prostor, kao i stambeni kolektiv. Tokom svih ovih godina, u skvotu su bile aktivne mnoge grupe kao na primer pozorišna grupa, grupa za koncerte, muzički studio, ekipa za virtraže, prostor za decu, plesna grupa, grupa za gimnastiku, strane jezike, informatiku, štamparski kolektiv, grupa za projekcije, biblioteka, razmena ploča i cd-ova, a skvot je takođe bio domaćin mnoštvu političkih i kulturnih dešavanja drugih grupa. Pored ovih aktivnosti unutar zgrade, Vila Amalija je takođe doprinosila rešavanju problema u naselju učešćem u skupštini stanovnika Trga Viktorija kao i organizovanjem aktivnosti koje su bile otvorene i okrenute ka spolja – uključujući otvorene mikrofonske intervencije, besplatne pijace, kolektivne kuhinje, kao i manifestacije za decu na trgu.
Za ove 23 godine, skvot Vila Amalija je kroz polimorfnu kompoziciju tema i grupa koje su ga činile oblikovala jednako raznolike političke karakteristike koje proističu iz šireg skvoterskog pokreta, anarhističkog i antiautoritarnog prostora, kao i klasnog i radničkog antagonističkog pokreta. Ovi kvaliteti su materijalizovani kroz saradnju u organizovanju i učestvovanje u demonstracijama, intervencijama i mobilizacijama koje se tiču radničkih, antifašističkih i antirasističkih borbi, solidarnosti sa progonjenim skvotovima, imigrantima i progonjenim drugovima, borbama studenata i srednjoškolaca, kao i borbama za ponovno osvajanje otvorenih javnih prostora.
Zgrada skvota je bila napuštena od 1973. godine i nalazila se u groznom stanju. Od skvotiranja 1990. godine, ona živi i održava se zahvaljujući finansijskom doprinosu i radu samih skvotera kao i svih drugova koji su se solidarisali.
Navodni vlasnici zgrade – opština Atina, koja poseduje ogromnu imovinu, i Organizacija školskih zgrada – poznati su po slučajevima eksproprijacije privatne imovine i nezakonitoj deklasifikaciji, što je kulminiralo u slučaju ogromne zgrade Haragonis koja se nalazi na raskrsnici ulica 3. septembra i Julijanove i koja se, preko noći, od parcele za izgradnju školske zgrade pretvorila u tržni centar.
Za razliku od njih, njih koji zgrade i prostore vide kao još jedan način za špekulacije i profit, skvot Vila Amalija i njegove aktivnosti praktičan su primer projekta stvaranja slobodnog društvenog prostora suprostavljenog bilo kojoj vrsti ekonomske eksploatacije, a koji se zasniva na antihijerarhijskim, samoorganizovanim, solidarnim i horizontalnim strukturama, poštujući čoveka i uvek podržavajući one sa dna klasne piramide kojem i sami pripadamo.
Iz tog razloga, kao što je već pomenuto, zgradu održavaju skvoteri i oni koji se solidarišu – naročito u poslednje četiri godine nakon dva ubilačka napada podmetanjem požara koje je skvot pretrpeo od strane paradržavnih grupacija bez obzira da li su one plaćene ili ne. Posebno su ovi napadi prouzrokovali ogromnu materijalnu štetu, ali ipak nisu predstavljali prepreku da Vila kao projekat nastavi sa svojim akcijama. Naprotiv, ojačali su moral ljudi koji ga čine, i uz pomoć svih drugova renovirana je fasada na strani zgrade ka ulici Hejden, a obnova i dalje poboljšanje unutrašnjosti zgrade započeti su uz savetodavnu pomoć arhitekata i građevinskih inženjera.
Tokom svih ovih godina projekat nije pretrpeo samo kontinuirane napade. Zbog svoje lokacije ali i i svoje vrednosti i političkih karakteristika, Vila se često nalazila na meti države i paradržave. Na sve ove napade uvek smo odgovarali našim rečima, objavljivanjem događaja i propagandom naših stavova i uverenja kroz otvorene društvene intervencije.
Dana 20.12.2012., u 7:00h, ljudi državne bezbednosti upali su u naš skvot pod izgovorom istrage o „drogama“ i „eksplozivima“ koja je usledila nakon tobožnje anonimne dojave. Uhapsili su osam osoba koje su se u tom trenutku nalazile u skvotu, od kojih su tri osobe bile gosti. Iz skvota su konfiskovali predmete koje je, kasnije, državna bezbednost koristila kao dokaze za fabrikovanje optužbi koje uključuju krivična dela i prekršaje – optužbe koje odbacujemo. Naročito kada se naša krivična dela zasnivaju na praznim pivskim flašama kao i minimalnoj količini nafte koja je pronađena pored peći.
Za nas, ovaj potez predstavlja jasan politički izbor od strane države. U vreme finansijske i sistemske krize, država pokreće napad u svim pravcima, degradirajući živote onih odozdo i pokušavajući da eliminiše svako jezgro otpora i stvaranja negacije. Bez obzira da li se to ogleda kroz kršenje osvojenih radničkih prava, propagandu rasističkih ideala koji doprinose promovisanju društvenog fašizma, stvaranju nebezbednosti kako bismo prihvatili stalni nadzor naših života ili progon i klevetanje političkih prostora i potčinjenih koji ustaju protiv svega ovoga
ODBACUEMO SVE OPTUŽBE
NAŠE REČI SU NAŠE ORUŽJE
REKLI SMO I PONAVLJAMO:
„Igramo se loptom toliko mnogo godina, a još uvek ne vidimo kraj.“
SOLIDARNOST SA SVIM (I NAŠIM) SKVOTOVIMA
22.12.2012.
Uhapšeni iz Vile Amalija
Izvor: Occupied London