U subotu 21. marta 2015., “Skupština anarhista i anarhistkinja protiv specijalnih uslova pritvora i institucije utamničenja” organizovala je demonstracije u područjima zapadno od grada Soluna. Oko 150 ljudi je, bučno i živo, marširalo ulicama naselja Sikijes i Neapoli. Tokom demonstracija prolaznicima/ama su deljeni tekstovi, letci su bacani, slogani i grafiti ispisivani, dok je, tu i tamo, zapečaćeno nekoliko slotova bankomata.
još fotki ovde
Kraći video zapis sa demonstracija solidarnosti sa štrajkačima i štrajkačicama glađu koje su 24. marta 2015. održane u Zografu, jednom od velikih predgrađa Atine.
Video-kolaž sa demonstracija koje su 18. marta 2015. održane u Frankfurtu povodom otvaranja novog sedišta Evropske centralne banke.
Danas [21.3.2015] smo u Kadikoju (tur. Kadıköy) marširali u znak solidarnosti sa zatvorenicima i zatvorenicama u grčkim zatvorima koji se od 2. marta 2015. nalaze u štrajku glađu i koji gladuju do smrti. Tokom marša smo uzvikivali sledeće slogane: “Uništimo zatvore, sloboda zatvorenicima”, “Sistem ropstva kroz nadnicu okončaće se anarhijom”, “Pozdravi drugovima i drugaricama koji se bore i koji su pali”, “Ustanak, revolucija, anarhija”. Ova akcija je završena mirno, ali ukoliko se nešto desi našim drugovima i drugaricama ulice ćemo pretvoriti u pakao.
Živela Anarhija
Gölgesizler [“ljudi bez senke”]
Izvor: Sosyal Savaş!
U utorak uveče, 17. marta 2015., u centru Atine održane su demonstracije solidarnosti sa štrajkačima/cama glađu u grčkim zatvorima. Marš oko 1500 – 2000 ljudi krenuo je od Trga Monastiraki, ulicama Atinas i Stadiju, preko Trga Sintagma do Propileja. Nakon završetka demonstracija širom Eksarhije su podignute barikade, izbili su sukobi sa pandurima, a paljeni su i luksuzni automobili.
više fotki ovde
U subotu 7. marta 2015. godine, u kontekstu kampanje “Razbijamo strah, izlazimo na ulice“, “Skupština imigranata/kinja i solidarnih ASOEE”, organizovala je okupljanje na trgu Amerikis. Okupljanje je bilo dobro posećeno, uglavnom od strane imigranata/kinja koji/koje žive u tom kraju. Nakon okupljanja desile su se spontane demonstracije oko 100 ljudi koji su, krećući se kroz naselje, glasno uzvikivali slogane na francuskom, bengalskom i engleskom jeziku.
Predstojeće akcije:
Skup 14/3/2015 | trg Sintagma. | 17:00
Demonstracije 4/4/2015 | trg Viktorija | 17:30
U subotu ujutru 25. januara, u okrugu Keracini u Pireju, velika jurišna milicija neo-nacista oskrnavila je mesto na kome je u septembru 2013. član “Zlatne zore” ubio Pavlosa Fisasa. Ubrzo nakon toga, skoro 80 članova “Zlatne zore” napalo je samoorganizovani prostor Resalto. Oko 15 drugova i drugarica, koji su se nalazili unutar prostora, uspelo je da odbije napad neo-nacista. Prema prvim procenama, fašisti su se u naselju pojavljivali u trojkama i napadali Resalto kamenicama, ciglama i bojom pod bliskim nadzorom policajaca. Sve to je trajalo nekoliko minuta. Nacionalističke siledžije su se razišle čim se čulo kako im panduri motociklističkih jedinica DIAS govore “ovde ste završili”… Policija je potom pomogla fašistima da pobegnu sa mesta napada, iz ulice Lambraki. Tokom fašističkog napada na Resalto, razbijeni su prozori na susednoj kući, cigle su bacane čak i u dečiju sobu. Neki od fašista su prepoznati; njihove snage su došle iz područja Pireja, Perama, Nikaje i Atine. Velika većina su bili mladi ljudi, neki i sa kacigama. Svi drugovi su u dobrog zdravstvenog stanja dok je nekoliko fašista verovatno pogođeno u glavu različitim predmetima. Incident je trajao najviše deset minuta uz prisustvo DIAS pandura koji su sve vreme štitili neo-naciste Zlatne zore. U međuvremenu su grupe anarhističkih drugova i drugarica i drugih antifašista iz Pireja i Atine obavešteni o tome šta se desilo tako da su došli u Keracini besni i spremni da rasteraju neo-naciste, ali su siledžije već nestale iz tog područja. Pola sata nakon što su fašisti otišli, u okrugu je raspoređeno više motociklističkih jedinica DIAS kao i MAT odreda za razbijanje demonstracija. Kolektiv Resalto je, kao odgovor na napad, pozvao na lokalne spontane demonstaracije kod Narodnog trga. Demonstracije su, sa više od 400 demonstranata, počele nakon 14h, a povorka se kretala ulicama Keracinija prolazeći takođe pored mesta na kome je antifašista Pavlos Fisas izboden na smrt.
Sledi tekst (koji se nalazi i na video snimku ispod) o fašističkim provokacijama u Keraciniju:
Četiri meseca nakon ubistva Pavlosa Fisasa u Amfijali, napadom bataljona partije “Zlatna zora”, oko 100 fašista se ponovo pojavilo u Keraciniju, u naseljima Amfijali i Taburija. Hodajući ulicom Caldari, fašisti su oskrnavili mesto na kome je Pavlos Fisas izboden na smrt – ubistvo koje su oni počinili – brišući ispisane slogane, pesme i posvete koje su ljudi ostaviljali u znak sećanja na Pavlosa i uništavanjem transparenta “Plumpidis” lokalnog udruženja nastavnika. To je bilo jasno “preuzimanje odgovornosti” za ubistvo; ubistvo koje ranije nisu javno priznavali jer su se “odrekli” svog trboseka Rupakijasa.
Posle su pokidali nekoliko drugih transparenata nastavnika lokalnih udruženja, precrtavali antifašističke grafite i na zidovima ispisivali fašističko-nacionalističke slogane koji izazivaju mučninu, a kada su se približili Narodnom trgu u Taburiji agresivno su krenuli ka Resaltu, samoorganizovanom prostoru solidarnosti i rupture (koji se nalazi na 100m od tog trga). Očigledno je da su, u svom pokušaju da se tokom poslednjih nekoliko nedelja ponovo uzdignu u pirejskim okruzima i ponovo pokrenu kancelarije u Nikaji, bili veoma iznervirani snažnim otporom ljudi koji su se borili (otuda su svoje provokacije pokrenuli još prošle nedelje ispisivanjem slogana na zidu samoupravnog društvenog centra Pasamontanja u Koridalosu, pokazujući ponovo svoje njuške u oblastima Nikaja i Koridalos tokom jedne od svojih uobičajenih patetičnih parada).
Skoro polovina fašista se popela do ulice Ermu i napala sastajalište koje se tu nalazi, izazivajući istovremeno štetu na kućama, automobilima i motorima stanovnika dok je ostatak nacista blokirao ulicu Konstantinupoleo sprečavajući prolazak vozila i na taj način obezbeđujući grupu koja je izvodila napad. Oko 15 drugova i drugarica, koji su se u tom trenutku nalazili unutar Resalta, branilo je sebe i projekat i nakon petominutnog sukoba uspeli su da odbiju fašiste. Oni su pokazali da je kolektivna drugarska borba, bez podele na osnovu pola ili nečijih “kapaciteta”, u stanju da se nosi sa nacističkim jurišnim bataljonima kada im represivne snage ne pružaju aktivno pomoć. Suvišno je reći da mnogi policajci motociklističkih jedinica DIAS, koji su posle napada ispratili fašiste u povlačenju iz Keracinija, nikoga nisu priveli uprkos činjenici da su prve policijske snage stigle na mesto dešavanja dok je napad-sukob još bio u toku, pa čak iako su se mnogi fašisti (oni koji su bili u prvim redovima) povukli sa farbom na svojoj odeći. Važno je napomenuti da je glavna činjenica koja potvrđuje antidruštvenu, siledžijsku i ubilačku prirodu fašista bilo uništavanje, kamenicama, prozora i fasade na susednoj kući iako je vlasnik vikao da je to njegov dom i da se u kući nalazi malo dete. Većina od desetina kamenica koje su bacili na njegovu kuću pala je u dečiju sobu tako da bi mala devojčica bila ozbiljno ili fatalno povređena da je njeni roditelji nisu brzo sklonili.
Odmah je pozvano na antifašističko okupljanje na Narodnom trgu, a više od 400 antifašista je održalo spontane demonstracije u Taburiji i Amfijali (išli su ulicama u kojima su se fašisti ranije pojavili), uklanjajući fašističke slogane sa zidova. Mnogo ljudi iz te oblasti učestvovalo je u maršu koji su u znak solidarnosti podržali i ljudi koji se bore susjednim pirejskim okruzima, kao i oni iz raznih atinskih naselja.
Fašisti su lojalni psi države i kapitala – bez obzira da li nastavljaju da glume kako su “protiv sistema” – koji su pali u nemilost svojih gospodara (što je verovatno privremena faza) usled zasebnih tendencija i niza sopstvenih nekotrolisanih poteza-izbora, poput pokušaja ubistva sindikaliste iz PAME (staljinistički sindikat) u Perami i ubistva Pavlosa Fisasa u Keraciniju. Još jednom ćemo to reći: u krajevima sa izbegličkom populacijom, u naseljima otpora, dostojanstva i solidarnosti, fašisti, njihovi jurišni bataljoni i njihove pristalice nisu samo nepoželjni već neprijatelji. Fašističke ubice, u ovom kraju za vas nema mesta. I to ćemo potvrđivati; u svakom trenutku, na sve načine.
Subota, 25.01.2014.
Resalto, samoorganizovani prostor solidarnosti i rupture
Autonomna antifašistička skupština Keracini
Skupština trga Keracini-Drapecona
Ispod je snimak iz naselja (neo-nacisti uzvikuju “krv-čast-zlatna zora” i “anarhisti, kurvini sinovi”), snimak iz unutrašnjosti Resalta i momenti spontanih demonstracija u Keraciniju:
[dailymotion]http://www.dailymotion.com/video/x1abj6v_25012014-ker_videogames[/dailymotion]
Video link: dai.ly/x1abj6v. Još fotki demonstranata anarhističkog/antiautoritarnog miljea ali i levog spektra, zajedno sa komšijama : Social-Revolution
PREDSTOJEĆE AKCIJE:
Antifašistički marš u Keraciniju – petak, 31. januar 2014. u 18h
Okupljanje na trgu Nikis, ulica Caldari, Amfijali
Dana 17. septembra, oko 120 drugova i drugarica (30 motocikala i 15 automobila) učestvovalo je u moto-demonstracijama u Patri, u znak solidarnosti sa napadnutim skvotovima. Demonstracije su krenule od Trga Panačaiki, kretale se centralnim ulicama, prošle pored naselja Psila Alonija (teatru sukoba između antifašista i zlatnozoraša tokom poslednjih meseci), zatim isprem skvotova Maragopulio i Parartima (oba iseljena u avgustu zajedno sa samoupravnim svratištem TEI u Patrasu). Demonstracije su, nakon više od jednog sata, završene na Trgu Olga.
25. juna 2013. vijeće sudaca apelacionog suda odbilo je zahtjev Kostas Sakkasa.
Istovremeno kada su suci odobrili produženje pritvora za daljnjih šest mjeseci, liječnik iz opće bolnice Nikaia izjavio da je anarhist štrajkaš glađu izgubio deset kilograma.
Prosvjed za neposredni otpust Kostas Sakkasa zakazan je za subotu 29. juna u 11:30, na atenskom trgu Monastiraki. Plakat solidarnosti kaže: “Dvije i po godine u zatvoru bez suđenja. Drug izvrgava svoje tijelo riziku da bi se odupro modernom totalitarizmu države i kapitala. Njegova borba je borba čitavog pokreta, borba svih potlačenih.”
Tokom januara je izvedeno nekoliko akcija u znak solidarnosti sa iseljenim i ugroženim prostorima u Grčkoj.
– Na pet kuća i socijalnih centara postavljeni su transparenti sa porukama solidarnosti sa Vilom Amalijom a kasnije i drugim skvotovima.
– Dana 17. januara u centru grada je okačen transparent; na transparentu je pisalo: “Protiv državnih i fašističkih planova, Vila Amalija će ostati skvot!”.
– Dana 18. januara izašao je anarhistički poster-novina “Zwart behang” sa tekstom o nedavnim događajima u Grčkoj i pozivom na solidarnost.
– Tokom večeri 24. januara drugovi su izveli demonstracije solidarnosti. Treba imati na umu da je za anarhiste u Holandiji veoma teško da otvoreno najave demonstracije i da to kasnije sprovedu u delo, a da policija nekoga ne pretuče/uhapsi tako da smo se koristili tihom mobilizacijom.
Continue reading Amsterdam: Akcije solidarnosti sa anarhističkim prostorima
Dana 31. decembra 2012. grupa od oko desetak anarhista okupila se ispred Vaspitno-popravnog doma u Bernabiju povodom godišnjih bučnih demonstracija solidarnosti sa zatvorenicima. Bučne demonstracije se dešavaju širom sveta 31. decembra, kada oni na ulicama viču i prave buku kako bi podsetili one koji su zaključani unutar represivnih zatvorskih zidina da nisu zaboravljeni i da sistemi koji ih tlače nisu neuzdrmani. To je tradicija koju su uglavnom usvojili anarhisti koji vide nepravdu ne samo zatvorskog sistema već svih sistema ugnjetavanja koji nam se nameću protiv naše volje. Ne postoji vera u reforme i, iako se može činiti kao nemoguća misija, borimo se za demontiranje zatvorsko-industrijskog kompleksa koji bogate kupa u parama, a siromašne zatvara.
Danas, 12. januara, u centru Atine održane su jedne od najvećih demonstracija anarhističkog/antiautoritarnog prostora.
Ljudi su oko podneva počeli da se okupljaju kod propileja Atinskog univerziteta, a marš je počeo malo pre 14h kada je ogromna protestna povorka krenula niz aveniju Patision ka sudu Evelpidon gde je 92 drugova/drugarica uhapšenih u Vili Amalija izvedeno pred sudske vlasti.
Procena je da se na demonstracije odazvalo više od 10.000 ljudi, uglavnom iz anarhističkog/antiautoritarnog spektra, ali i levičarskih organizacija.
Demonstracije solidarnosti sa skvotovima i samoorganizovanim prostorima održane su i u Solunu, Haniji, Mitiliniju, Patrasu, Iraklionu, Trikali, Janjini, Ksantiju i drugim gradovima.
(još slika + video snimaka sa protesta u Atini)
(još slika sa demonstracija u Solunu)
***
Oslobođeni prostori (samoorganizovani prostori i skvotovi) koji su pogođeni represijom tokom 2012. i januaru 2013.:
Autonomno sastajalište Baruti u Veriji (pretres), stambeni skvot Valtetsiju u Atini (pretres), okupirani socijalni centar Vox u Atini (pretres, ponovo okupiran), stambeni projekat “Panteion” u Atini (iseljen), skvot Draka na Krfu (fašistički napad podmetanjem požara), skvot Apertus u mestu Agrinio (fašistički napad podmetanjem požara, još uvek okupiran), autonomni prostor Afroditis 8 u Veriji (iseljen, skvoteri se krivično gone), okupirana opštinska tržnica Kipseli u Atini (iseljena, nakon čega je mesecima bila pod stražom, a sada je zvanično vodi opština Atina), samoupravno sastajalište na Univerzitetu Retimno na Kritu (dva puta fašistički napad podmetanjem požara, ponovo okupiran), skvot Delta u Solunu (iseljen nakon akcije antiterorističke jedinice, radio stanica Revolt izgubila još jedan “krov”, jedan od drugova izručen Kolumbiji, krivično gonjenje ostalih – već osuđenih – sktvotera), stambeni skvot Spiridonos Trikupi u Atini (iseljen), skvot Vila Amalija u Atini (iseljen nakon akcije antiterorističke jedinice), socijalni prostor Ksanadu (pretres, fašistički napad podmetanjem požara, još uvek okupiran), samoupravno sastajalište na ASOEE u Atini (pretres, uhapšeni imigranti, konfiskovana oprema 98FM), skvot Skaramaga u Atini (iseljen).
Dana 9. decembra izvešteno je o još jednom pokušaju ubistva od strane policije u centru Atine:
U četvrtak, 6. decembra 2012. godine, neposredno nakon večernjeg komemorativnog protesta povodom 4. godišnjice ubistva Aleksisa Grigoropulosa, policija je izvela izuzetno nasilan napad kod Propileja u ulici Panepistimiu.
Tokom protestnog okupljanja, oko 19h, okupljenu masu su prvo napali panduri motociklističke jedinice DELTA, a potom i odredi za razbijanje demonstracija koji su počeli da maltretiraju svaku osobu koja im se našla na dohvat ruke. Mnogi ljudi su pokušali da izbegnu prebijanje. Napad je doveo do privremenog raspršivanja demonstranata. Panduri su opkolili jednog demonstranta koji nije uspeo da pobegne, oborili ga na zemlju, a onda nemilosrdno tukli i šutirali u stomak i rebra. Hapšenje je izbegao tako što je nekako uspeo da se pridigne i pobegne, međutim ubice u uniformama su mu već ukrale ranac u kome se nalazila i njegova lična karta.
Posle otprilike tri sata, prijatelji su ga naterali da ode do bolnice pošto je još uvek osećao jak bol u predelu stomaka. Lekari su mu rekli da ima nekoliko slomljenih rebara, ali i unutrašnje krvarenje, da mu je život ugrožen pa je odmah odveden na operaciju. Prijatelji su ga nakon operacije posetili i nalazio se u relativno stabilnom stanju. Ipak, lekari su ovom povređenom demonstrantu, žrtvi policijskog nasilja, morali ukloniti slezinu.
Glavni tekst za demonstracije solidarnosti sa skvotovima koje su održane 1.12.2012. na ulicama u centru Atine (protestna povorka je krenula od trga Viktorija):
DALJE RUKE OD SKVOTOVA
SOLIDARNOST SA SKVOTOVIMA I SAMOORGANIZOVANIM SOCIJALNIM CENTRIMA
U zakonitosti koja pljačka naše živote, mi smo i dalje domovi bezakonja
MI STVARAMO
Skvotove i samoorganizovane socijalne centre kao delove oslobođenog prostorvremena. Oni predstavljaju utopijske pukotine usred procesa socijalnog pustošenja koje gospodari pokušavaju da nametnu. To su društveni bedemi protiv fašizma. U sebi nose seme subverzije. U takvim prostorima eksperimentišemo sa strukturama o kojima sanjamo. Pokušavamo da negujemo anti-komercijalni i samoorganizovani izraz kroz koncerte i pozorišne predstave. Stvaramo zone kontra-informacija putem radio-talasa i internet projekata. Razvijamo kolektivno samoobrazovanje sa kursevima otvorenim za sve. Razvijamo društvenu solidarnost, kolektivne kuhinje i klinike. Na taj način polako stvaramo i promovišemo, u svakom gradu i naselju, onu vrstu odnosa i ideja koji će zbaciti nametnuti režim ropstva.
ONI UNIŠTAVAJU
Gušenje skvota Delta (u Solunu), kao i napadi na samoorganizovane projekte širom Grčke (npr. skvot Draka na Krfu, skvot Apertus u Agriniju, okupirani socijalni centar Afrodita 8 u Veriji) – a potpuno je nebitno da li su ti napadi deo zvanične politike vlade ili deo aktivnosti paramilitarnih organizacija – predstavljaju samo još jednu stavku na dugoj listi napada na društvo čija su kruna anti-radne i anti-socijalne mere koje nameću u ovih poslednjih nekoliko godina. Kontinuirani i paradigmični napadi države i kapitala protiv svih onih koji pružaju otpor imaju za cilj zastrašivanje i zaustavljanje svih subverzivnih praksi i glasova. Koristeći se dezorijentisanošću i strahom kao svojim oružjima, oni prokušavaju da nas pretvore u ukroćene podanike kako bi utrli put ka svom cilju, totalitarnom društvu.
koordinacija skvotova, samoorganizovanih prostora i socijalnih centara Atine,
drugovi i drugarice
(4. maj 2012.) Na hiljade demonstranata se pojavilo u gradu Viktorijavil kako bi izrazilo nezadovoljstvo različitim vladinim planovima (“Plan sever” (Plan nord), istraživanja gasa iz škriljaca, povećanje školarina).
Čarest (nap. Žan Čarest, premijer Kvebeka) je sa svojom bandom – ili kako vole da se nazivaju, velikom liberalnom “familijom” – pobegao u Viktorijavil, ali su ih brzo sustigli. Na hiljade ljudi iz svih krajeva pokrajine okupilo se u Viktorijavilu tokom prvog dana zasedanja Generalnog saveta Liberalne partije Kvebeka koje je trebalo da se održi u Montrealu ali je u poslednjem trenutku premešteno u Viktorijavil zbog straha od nemira.
Continue reading Bitka za Viktorijavil – sukobi tokom sastanka Liberalne partije (foto/video)
Tekst anarhističkog postera koji je lepljen pre štrajka
Šta je generalni štrajk?
To je prekid normalnog funkcionisanja sistema. To je blokiranje protoka ljudi i robe. To je sabotiranje zupčanika potrebnih za funkcionisanje sistema. To je napad na one koji su odgovorni za naše ugnjetavanje. To je suprotstavljanje braniocima i lažnim kritičarima trenutne paradigme. To su borbe u našem svakodnevnom okruženju (naselju, radnom mestu, školi, itd.). To je izlazak na ulice i deljenje onog malo što je preostalo: besa, hleba i snova. To je upotreba čitavog arsenala koji nam je istorija potlačenih stavila na raspolaganje.
Generalni štrajk može biti samo divlji, sve ostalo je (samo)parodija. Videćemo se na ulicama 29. marta!
Continue reading Neki od postera i tekst letka sa ulica Barselone tokom generalnog štrajka
Širom Španije protesti i demonstracije prvog generalnog štrajka od 2010. godine su počeli u ranim jutarnjim satima u četvrtak 29. marta. Protestna okupljanja pre demonstracija su održana u gotovo svim većim gradovima (procenjuje se da je održano 111 protesta širom zemlje) sa ciljem ukazivanja na katastrofalne posledice koje podrazumeva nova “reforma tržišta rada”, širenja mobilizacija širom zemlje, sprečavanja štrajkbrehera da sabotiraju štrajk i da se, kroz direktnu akciju i blokade, zatvore preduzeća, radnje i radna mesta za koja se očekivalo da će ostati otvoreni, uprkos štrajku, pa čak i da se odseku glavne ulice u gradovima. Ulog je bio dvojak: paralizovati linije i proizvodnje i potrošnje. Zato su štrajkači pozivali ljude da blokiraju sve usluge i (onima koji imaju posao) da ne idu na posao, ali i takođe da ne kupuju ništa, i da telekomunikacije, struju itd. koriste što je manje moguće.
Iako je “reforma rada” izglasana u parlamentu još početkom februara 2012., usvajanje opšteg državnog budžeta će se desiti u petak 30. marta, što znači da će vlada pokušati da, pored ostalog, nametne još više direktnih i indirektnih poreza i smanji socijalna davanja smanjenjem javnih fondova (pri čemu će nove mere najviše pogoditi obrazovanje i zdravstvenu zaštitu). Zakonodavne svireposti, usred stalnog pojačavanja napada na radne ljude Španije, duboko utiču na nezaposlene i naknade za nezaposlene kao i propisane beneficije za penzionisanje i penzionere.
Continue reading Španija: Demonstracije generalnog štrajka od 29. marta
Pored nekoliko drugih antifašističkih akcija koje su u proteklim danima izvedene u Atini i drugim grčkim gradovima, u susret Prvom maju i izbornoj prevari 6. maja, antifašističke demonstracije su održane i u Veriji, malom gradu na severu Grčke, 21. aprila – datumu kada je 1967. godine izvršen državni udar.
Antifašisti su se okupili u 17h na trgu Dimariju u Veriji, gde su postavili ozvučenje za muziku i kontrainformacije. Oko 18.30h, gotovo 70 ljudi je izašlo na ulice i marširalo centrom ovog grada. Drugovi su distribuirali antifašističke tekstove i uzvikivali slogane, a na kancelarijama partije krajnje desnice LAOS i bankama su ispisani grafiti.
Info Autonomnog svratišta/šteka BARUTI, Verija
baruti.squat.gr
Dve godine nakon ubistva anarhističkog druga Lambrosa Fundasa, marš sećanja i borbe je održan u subotu, 10. marta 2012. [ovde 1,2 su fotke sa demonstracija iz marta 2010].
Skup je počeo oko 12h na trgu Monastiraki i trajao oko sat vremena, nakon čega je skoro 1,000 ljudi krenulo u marš centralnim ulicama Atine (ulica Atinas, trg Omonija, ulica Stadiju, Sintagma, avenija Amalija, ulica Otonos, ulica Panepistimiju, Propileja), često uz interesovanje prolaznika. Brojne policijske jedinice su bile prisutne duž čitave rute demonstracija, dok su organizatori demonstracija pružili osnovnu “zaštitu” skupa.
Podeljene su brošure sa političkim izjavama drugova kojima se sudi u slučaju “Revolucionarne borbe”, dok su flajeri, grafiti, i šabloni prekrili ulice i zidove centra grada. Na čelu demonstracija nalazila su se dva transparenta sa natpisima “Solidarnost sa svima koji su gonjeni u slučaju Revolucionarne borbe” i “Lambros živi kroz naše borbe za socijalnu revoluciju”.
Uzvikivani su mnogi – stari i novi – slogani – kao na primer: “Revolucionarna borba protiv kapitala i kapitalizma”, “Lambros živi u srcu svakog revolucionara”, “Terorizam je tražiti posao; nema mira sa šefovima”, “Večna slava Lambrosu Fundasu”, “Sloboda za sve zatvorenike”, “Ni krivični ni politički zatvorenici; zapalimo sve zatvore”, “Država i kapital su jedini teroristi; solidarnost sa oružanom gerilom”, “Ljudi, na oružje; sada ili nikada”, “Ljudi gladujete; zašto klečite pred njima? Ljudi, gladujete, zašto ih ne obesite?” (ispred centralne tržnice Varvakios Agora), “Neka se Kaminisova kuća pretvori u pepeo” (ispred skupštine grada/gradske kuće), “12. februar je bio samo početak; napred za svetski ustanak”, “12. februar nije bio dovoljan; sledeći put parlament mora pasti”, “Sloboda za članove Revolucionarne borbe, sekira i vatra za državne pse čuvare”, “Panduri, KKE, neonacisti – sav šljam radi zajedno” (KKE – “Komunistička” partija Grčke), “Molitva neće promeniti svet; hajde da eksproprišemo sve crkve”, “Sloboda za Stelu Antoniju”. Takođe, uzvikivan je i slogan na italijanskom jeziku “Anarchia, Destabilizzazione, Azione Diretta, Inzurrezione” (Anarhija, destabilizacija, direktna akcija, insurekcija). Oko 15h časova, anarhističke demonstracije su završene na Propileji, dok je mnogo demonstranata nastavilo da maršira ka Eksarhiji.
Video sa okupljanja od 20.3.2010. u naselju Dafni, u čast Lambrosa Fundasa i svih boraca koji su poginuli od državne ruke.
Grčka policija je 10. marta 2010. ubila anarhistu Lambrosa Fundasa, člana urbano-gerilske grupe Revolucionarna borba.
Dopisnici sajta Avtonom postavili neke od fotki i video snimke sa jučerašnjih, 5. mart 2012., protesta protiv izbora u Moskvi i Sankt Petersburgu. Prema poslednjim izveštajima tokom protestne akcije na Puškinovom trgu u Moskvi, privedeno je oko 25 anarhista. Na početku mitinga su uhapšena još tri mladića zbog toga što su im lica bila pokrivena maskama. Takođe, sud u Moskvi je juče odredio dvomesečni pritvor za dve članice feminističkog pank benda Pussy Riot. Njihov advokat je izjavio da će one ostati u pritvoru do 24. aprila.
Jedan od slogana koji se mogao čuti u Sankt Petersburgu bio je “NAŠE REŠENJE: SAMOUPRAVLJANJE”. U istom gradu je, prema navodima, uhapšeno petoro ljudi. Preciznije, u jednom trenutku bačeni su molotovljevi kokteli na policiju, a svinje su potom napale masu i uhapsile one koji su im se prvi našli na dohvat ruke.
Policija je 3. i 4. marta privela tri članice grupe Pussy Riot i jednog člana umetničke grupe “Война”. Kako je saopštio njihov advokat on i jedna članica benda su nakon ispitivanja pušteni, dok su druge dve članice, Nadežda Tokolnjikova i Marija Alehina, zadržane u pritvoru na 48h. Moskovski sud je juče, 5. marta, doneo presudu o zadržavanju u pritvoru do 24. aprila jer se devojke terete za huliganizam, a tužilac je insistirao na toj “preventivnoj meri” tvrdeći da su optužene za krivična dela i da bi, ukoliko bi bile puštene, “mogle uništiti dokaze”. Proces protiv članica benda Pussy Riot je usledio nakon tužbe pravoslavnih aktivista, a zbog performansa – služenja pank-molebana – u hramu Hrista Spasitelja, 21. februara 2012.
Subota, 10. mart 2012. u 12h, trg Monastiraki, Atina
Dve godine je od ubistva anarhiste i druga Lambrosa Fundasa, člana organizacije “Revolucionarna borba”, koji je pao boreći se u oružanom metežu sa policajcima tokom pripremne akcije te organizacije. Naša je dužnost, u znak sećanja na našeg druga, da nastavimo subverzivnu borbu za slobodu, ravnopravnost i anarhiju.
Protiv hunte Trojke i modernog totalitarizma, protiv kapitala i države; za rušenje režima, za socijalnu revoluciju
TAKOĐE: Dvodnevni događaj-diskusija u u atinskoj politehničkoj školi 8. i 9. marta u 18h.
U vreme kada se siromašne nazivaju “prosjacima”, a bogate “filantropima”…u vreme opšte krize, dok totalitarizam maršira, kada se centar Atine pretvara u policijsku državu i rekonstruiše, a ljudi koji se bore i dolaze iz nižih društvenih slojeva se žigošu kao kriminalci, kada su imigranti meta društvenog ubrzanja fašizma i rasističkih pogroma…U ovim vremenima su skvotovi, kao još jedno od uzvišenja socijalnog otpora i borbe protiv varvarstva, ugroženi državnom represijom….
SKVOTIRAJMO PRAZNE KUĆE – HAJDE DA UZMEMO ŽIVOTE U NAŠE RUKE
Solidarnost sa skvotom Lela Karajani 37
i okupiranom opštinskom tržnicom Kipseli
Dalje ruke od skvotova, svih samoorganizovanih prostora
i borbi koje se vode bez tutorstva
Demonstracije: subota, 3. mart 2012. 12h
Okupljanje je ispred okupirane tržnice Kipseli (ulica Fokinos Negri 42)
U subotu, 21. januara 2012., održane su demonstracije protiv nezaposlenosti, nesigurnosti radnog mesta i novih mera štednje koje promovišu portugalska vlada i Trojka MMF/ECB/EU. To je takođe bio i protestni marš protiv represije koja se desila tokom generalnog štrajka 24. novembra 2011.
Tokom demonstracija, organizovana grupa nacionalista pokušala je da maršira zajedno sa demonstrantima. Spontano, ljudi su blokirali ulicu, uzvikujući antifašističke slogane poput “Fašizam nikada više” i “O, nacisti, napolje odavde!”.
Kada su se ljudi približili, gotovo opkoljavajući grupu neo-nacista, neki od šljamova su upalili dimne kanistere i zajedno sa pandurima napali demonstrante. Ljudi su nastavili da ih guraju van demonstracija. Ubrzo, policajci su formirali kordon štiteći neo-naciste dok je jedan demonstrant, uz najtoplije aplauze, spalio zastavu koju je oduzeo bloku “Pokreta nacionalne opozicije” (MON).
Na video snimku se mogu videti koordinisani napadi pandura i fašista. Treba se podsetiti i da su 12. marta 2011., neonacisti “Partije nacionalne obnove” (NRP) bez problema prisustvovali masovnim demonstracijama ‘Geração à Rasca/Precarious Generation’ – koje su pokrenute preko Fejsbuka. Korporativni mediji su i tada služili i dali na značaju fašistima koji su širili svoju odvratnu propagandu.
Ovog puta ljudi su reagovali direktnom akcijom i blokirali neo-fašiste koji su se još jednom oslonili na pandursku zaštitu.
