Sud u Trentu je 27. veljače odbacio optužbe za “zločinačko udruženje u svrhu terorizma”. Javni tužitelj je tražio od 3 do pet godina zatvora, ali krhka kula od karata se urušila. Zato je i Massimo Passamani oslobođen kazne kućnog pritvora. Dan kasnije oslobođen je i drugog kućnog pritvora (na koji ga je osudio sud u Torinu zbog napada na televizijsku ekipu, 29. siječnja 2012., u toku NO TAV borbe protiv izgradnje željeznice za superbrzi vlak), i tako se nakon šest mjeseci ponovno vraća na “slobodu” i u borbw… (ah, naravno, kao i mnogim drugima zabranjen mu je pristup “mjestu zločina”, to jest Val Susi, žarištu NO TAV sukoba).
Ponovno smo zajedno zahvaljujući solidarnosti brojnih drugova, drugarica i svih ostalih koji su bili uz nas. Upućujemo svima njima našu zahvalnost i naše do viđenja, na ulicama i na stazama pobune i uzajamne pomoći. Naše su misli uz drugove i braću u zatvorima.
Kao što se desilo vama s takozvanim “Slučajem Bombas” isto se sada dešava nama s operacijom “Ardire” [“Odlučnost”]. Ovih dana saznajemo da smo, između ostalih, i pod istragom zbog navodnog “financiranja čileanskih anarhista”.
Istina je da smo, svojevremeno, stavili na raspolaganje naš tekući račun, kao oblik konkretne solidarnost s drugovima pod napadom čileanske države. Učinili smo to javnim komunikejom i učinili bi to, bez dvojbi, ponovno. Neće nikada uspjeti zaustaviti konkretnu solidarnost među anarhistima/cama, ni rešetkama ni zatvorskim odjelima visokog nadzora.
Ujutro 19. februara Alfreda Cospita, zatvorenika u Alessandriji, posjetila je grupica pripadnika ROS-a [specijalne antiterorističke jedinice karabinjera] iz Genove, i obavijestila ga o istrazi koju je protiv njega pokrenuo sud iz Genove, javni tužioc Federico Manotti, članak 280 [teroristički atentat na demokraciju] zbog napada dinamitom u Parmi 24.10.2005., odnosno eksplozivne naprave kraj zgrade RIS-a [forenzičarska jedinica karabinjera], za koji je preuzela odgovornost Federazione Anarchica Informale/Cooperativa Artigiana Fuoco e Affini. Alfredo odbija dati uzorak DNK, zbog čega je njegova ćelija pretresena te zaplijenjene četkica za zube i žilete. Znamo da Alfredo ismijava ovu, samo jednu u nizu od osveta države nad svima koji se ne pokoravaju. Znamo i da sami policajci javno priznaju kako posjeduju banku DNK subverzivnih elemenata, i da su stoga ovi testovi čista provokacija. Onome tko izvana promatra situaciju nameće se spontano nekoliko pitanja. Zašto sud u Genovi tek 2013. istražuje djelo počinjeno u Parmi prije 7 godina? Zašto baš sada kad se istraga o ranjavanju Adinolfija, što se tiče Alfreda i Nicole, privodi kraju?
Danas 18. februara prekidam štrajk glađu zato što sam dobio vijest da ću u martu vidjeti Annu, mada ne vjerujem obećanjima mojeg zakletog neprijatelja. Sergio nastavlja. U znak solidarnosti razbio sam neprovidni panel na zatvorskom prozoru. Zahvaljujem čileanskoj braći i sestrama iz Celula Antiautoritaria Insurrecional Panagiotis Argirou Fai/ Fri, talijanskoj braći i sestrama iz Cospirazione delle Cellule di Fuoco Fai/Fri, koji su me podržali djelima i riječima. Solidarni zagrljaj Marcu Camenishu i Gabrielu Pombo da Silvi.
Samo nas djela oslobađaju. Uništi ono što te uništava.
Božji dom sjeban u Madridu
(četvrtak 7. februara, 13:00 sati)
Dokazali smo da su vaši brlozi ranjivi. Temelji vaše Moći drhtali su pod kilogramima našeg svetog dinamita, u namjeri da naruši vaš sveti socijalni mir koji se uvijek bazirao na ubojstvima i dugogodišnjim izdržavanjima zatvorske kazne. Ovo je osveta. Prekoračili smo granicu straha. Cilj eksplozivnog napada je jasan, napasti burbonsku monarhiju na njenim svetim mjestima. Čitavo njihovo veličanstvo je plod tlačenja, a mi, potlačeni, privest ćemo je kraju ustaničkim revolucionarnim nasiljem. Nećemo pasti u zamku iščekivanja povijesnih uvjeta. Mi smatramo da povoljni uvjeti za napad na Državu, na Kapital i nadasve na trulu kraljevsku fašističku obitelj, postoje. Mi smo odlučni. Mi ne čekamo. Mi djelujemo.
Ne obmanjujemo se pogrešnom idejom da će se uništenje svega što nas tlači odviti kroz djela kao što je ovo. Mi se ne zavaravamo. Mi nismo samozadovoljni. Ovo je propaganda kroz djela, koja postoji već više od stoljeća među buntovnicima i zavjerenicima, kojima je moć mrska. Ovo je poziv na rat bez granica, čitavom našom maštom i energijom kako bi priveli kraju ovaj truli svijet.
Poster u vezi sa hapšenjem četvorice anarhista u Kozaniju:
“Samo jedna reč: dostojanstvo
Koja optužba je lepša od one za pljačku banke?
Pa ipak, drugovi nisu pretučeni zbog “kršenja zakona”.
Pretučeni su zbog svesnog napada protiv državnog monopola na nasilje.
I ustali su protiv mehanizama i njihovog nasilja, baš kako to i dolikuje svakoj pobunjenoj (revoltiranoj) osobi.
Ni reči svinjama, bez psovki sudijama i novinarima.
Neka tlačitelji shvate sledeće.
Ni mučenja,
niti stavljanje na stub srama,
ne mogu disciplinovati sve one koji se suprotstavljaju njihovim komandama.
Ne mogu isušiti požudu za slobodnim životom.
Panduri, sudije, političari,
nemate razloga da mirno spavate
Solidarnost sa četvorkom optuženom za pljačku banke u Kozaniju
anarhisti za individualno i društveno oslobođenje”
Kratka poruka četvorice uhapšenih ljudima koji su se okupili u znak solidarnosti:
Pozdravljamo drugove i drugarice koji su se solidarisali i prisustovali postupku pred sudom u Kozaniju. Njihovo skandiranje nam je zagrejalo srca. Iako smo odvojeni, podižemo svoje pesnice pored njih.
PANDURI, SUDIJE, POLITIČARI, NEMATE RAZLOGA DA MIRNO SPAVATE
Izveštaj sa demonstracija solidarnosti u Kozaniju:
Skup je održan jutros (6. februar 2013.) ispred suda u Kozaniju, gde su četvorica uhapšenih 1. februara izvedeni pred tužioca i istražnog sudiju. Rođaci, prijatelji/prijateljice i drugovi/drugarice iz Atine, Soluna, Kozanija, Verije i Larise (oko 80 ljudi) udružili su glasove i stali uz četvoricu anarhista. Nismo prestajali, čak ni na sekund, da uzvikujemo slogane solidarnosti ispred suda, pokušavajući da zagrejemo srca naših drugova. Slogani su takođe ispisani na zidovima suda, a u okolnom području smo postavili i četiri transparenta solidarnosti. Demonstracije su završene maršom ka centralnom trgu u Kozaniju, a pratilo nas je na desetine pripadnika jedinica za razbijanje demonstracija.
Svoj četvorici drugova je određen pritvor do početka suđenja, i prebačeni su u zatvor Koridalos u Atini.
TERORIZAM JE MISLITI DA SI SLOBODAN
SLOBODA ZA ONE KOJI SE NALAZE U ZATVORSKIM ĆELIJAMA
SOLIDARNOST JE NAŠE ORUŽJE
“Krademo nekoliko reči iz ćelija centra za pritvor gde nas drže kao taoce, kako bismo izneli svoje ciljeve i namere, i razjasnili neke stvari u vezi sa nedavnim događajima.
Kao anarhisti, smatramo da je izbor pljačke banke svestan čin otpora. Naše delo nije imalo za cilj sticanje ličnog bogatstva. Napad na hramove kapitala deo je naše celokupne revolucionarne aktivnosti.
Što se tiče našeg mučenja od strane represivnih snaga, ne želimo da nas predstavljaju kao žrtve. Ništa drugo nismo ni očekivali od neprijatelja slobode. Nemojmo zaboraviti koliko mnogo ljudi je slomljeno unutar njihovih policijskih stanica i njihovih zatvora. Neka tragovi našeg mučenja budu još jedan povod da se bes pretvori u akciju.
Naš stav prema institucionalnim predstavnicima pravde biće nepomirljiv i beskompromisan.
NE SARAĐUJEMO – NE IZVINJAVAMO SE
ŽIVELA ANARHIJA
Anarhisti
Nikos Romanos
Andreas-Dimitris Burzukos
Janis Mihailidis
PS. Uslediće i duža izjava sve četvorice u vezi sa našim slučajem
Pljačkaši su država i šefovi; kriminalci su panduri i sudije; zlikovci ste vi, nevini građani; svi ste vi ubice slobode (slogan u gradu Verija, severna Grčka)
Informacije o 23-godišnjem anarhisti Andreasu-Dimitrisu Burzukosu, koji je jedan od četvorice uhapšenih 1.2.2013. optuženih u slučaju pljačke banke
Nakon što su drugovi kontaktirali roditelje Andreasa-Dimitrisa Burzukosa, želimo da vas informišemo o sledećem:
Svi uhapšeni su kasno uveče, u subotu 2. februara 2013., prebačeni (iz Kozanija) u sedište policije (GADA) u Atini.
U nedelju ujutro, 3. februara 2013., roditelji su uspeli da stupe u kontakt sa svojom decom, kao i njihovi advokati. Policija je do tada, u više navrata, odbijala zahteve za kontaktom.
Ljubav da, odbijanje ne, deset puta dnevno tuci fašiste
Sledi kratak rezime dešavanja u naselju Zografu na osnovu sirovih izveštaja koji su preneti ovde:
Kasno uveče 2. februara 2013. (u danu kada su fašisti obeležavali godišnjicu sukoba oko ostrva Imija u Egejskom moru, i naročito partija Zlatna zora koja je održala svoj godišnji nacionalistički marš), fašisti/panduri napali dva samoupravna socijalna centra u pregrađu Zografu.
Nacisti su prvo razbili prozore na socijalnom centru Mperntes. Komšije su odmah obavestile ljude koji su se okupili nedaleko odatle – u okupiranoj Vili Zografu, gde je usledio pokušaj napada fašista na motorima. Borbeni antifašisti su odbili napad šljama; kruži informacija da je jedan od povređenih fašista napadača (koji je hospitalizovan) policajac.
Ubrzo nakon toga, u blizini Vile Zografu pojavile su se jake policijske snage. Sve vrste pandura su opkolile skvot i satima ga držale pod opsadom. Gotovo 500 ljudi se okupilo u znak faktičke solidarnosti i otpora, spremni da spreče policijski upad u prostor.
Jedinice za razbijanje demonstracija su oko ponoći konačno napustile lokaciju. U Vili Zografu je, nakon što su panduri otišli, održana velika skupština, a ljudi su čuvali i socijalni centar Mperntes.
Tokom iste noći, u predgrađu Halandri došlo je do manjeg sukoba između antifašista i neonacista. Više od 20 fašista se okupilo se u blizini metro stanice Halandri i počelo da juri jednog imigranta. Nekoliko drugova koji su pohitali da brane ovaj kraj je oteralo fašiste, a najmanje jedan fašista je pretučen.
Nalozi za hapšenje ove dvojice drugova izdati su zbog navodnog učešća u anarhističkoj revolucionarnoj organizaciji Zavera vatrenih ćelija (Conspiracy of Cells of Fire). U kominikeu objavljenom krajem decembra 2012. drugovi su negirali da su članovi ZVĆ.
Hapšenja su izvršena u jutarnjim časovima 1. februara 2013., a panduri sada pokušavaju povezati uhapšene sa dve oružane pljačke banke koje su se desile na širem području Kozanija (severna Grčka).
Panduri su teško pretukli svu četvoricu talaca. Na korporativnom video snimku iz zgrade suda u Kozaniiju čuje se kako drugovi uzvikuju:
“Živela anarhija!”
“Živela anarhija! Panduri, sudije, političari, nemate razloga da spavate mirno. Izgubili smo bitku ali ne i rat! Odjebite!”
Od utorka 29. januara drugovi Alfredo Cospito i Sergio M. Stefani, zatvorenici sekcije AS2 [visoka sigurnost] zatvora u Alessandriji [pod istragom za napad na Adinolfija], započeli su štrajk glađu dok im ne odobre posjet pojedinih partnerica. Podsjećamo da Alfredu nije nikada dozvoljen, od dana uhićenja 14. septembra, razgovor s djevojkom pošto se protiv oboje vodi ista istraga. Sergiju su bile dozvoljene posjete, ali budući da je i njegova djevojka bila zatvorena zbog iste istrage, nisu se vidjeli do njenog oslobođenja 21. prosinca. Od tada se uspio izboriti za tri posjete, dok istraga nije prešla s okružnog suda Perugia u Milano, koja je zabranila posjete partnerice. Ovo što slijedi je kratka poruka kojom su željeli obznaniti svoj čin:
“Gospodarski svijet, tehno-industrijsko društvo i sama civilizacija počivaju na temeljima koji nisu sačinjeni od pojedinaca, prirodno različitih i nepredvidivih, nego od mase koju su homogenizirali odgoj, moral i zakon. Zbog toga svi iskreni i duboki odnosi postaju sumnjivi, a veze afiniteta sinonim za “kriminialno” udruženje, dok se solidarnost svodi na puko izvršenje naredbi. No, mi ne želimo naše želje svesti na realizam, ne želimo pripitomiti naše strasti. Živimo naš život bez posrednika, nezadovoljni, što je na našim licima iscrtalo osmijeh radosti koji nas nikada ne napušta. Zato ne možemo dozvoliti da itko prekine naše veze i započinjemo ovaj štrajk glađu, uživajući u budućem zagrljaju naših djevojaka.”
U utorak, 22. januara u 16:45, BRDP je pokucala na vrata Oliviera i najavila: “pretres!”. Ovaj put se Olivier našao na meti zato što je na njegovo ime registriran web-site Non-Fides.fr. Još jednom policija traži autora članka “Correspondants de nuit: des agents de proximité de la guerre aux pauvres” (“Noćni dopisnici: agenti rata protiv siromašnih”), objavljenog najprije 6. listopada 2010. na Indymedia Nantes, a kasnije i na drugim siteovima (uključujući i Non-Fides). Tekst je distribuiran u Bellevilleu i u sjeveroistočnom Parizu, zbog čega se gradska vlast i petoro noćnih korespondenata[1] žalilo zbog “klevete” i “poticanja na počinjenje kaznenog djela, bez učinka”. Od tada su obavljena brojna ispitivanja kao i pretraga stana u kojem živi anarhist Dan.
Iza ove malene anegdotske istrage, mada policajci znaju da neće postići mnogo u smislu represije, stoje “specijalne jedinice” (DCRI[2], SAT[3] itd.), a iza ovih tužilac, kako bi držali “pod pritiskom” osobe pod istragom zbog sabirnih centara za imigrante i sabotaža bankomata[4], a istovremeno ažurirali podatke krađom računala, USB memorije itd. Podrazumijeva se da nikakvo vrpoljenje državnih represivnih snaga neće zaustaviti našu pobunu.
Bez straha i pomirbe, živio društveni rat.
Neki anarhisti
***
Napomena.: BRDP se predstavlja kao “predziđe antiterorističkih jedinica” (citirajući policiju), specijalizirana za represiju klevete, uključujući i prijetnju, što su i već pokazali u svojoj istrazi u tekstu “Analyse d’un dossier d’instruction antiterroriste” (“Analiza dosijea o antiterorističkoj istrazi”), u kojem ispituju druga osumnjičenog za održavanje bloga “Même pas peur“, a zatim Oliviera i Camilleu, u januaru 2011., nakon što ih je uhitila antiteroristička policija
[1] “Noćni korespondenti” su građanska policija, održavaju društveni mir nadzirući i šikanirajući siromašne te prijavljuju kršenje zakona; ohrabruju stanovnike da prijavljuju susjede koji glasno puštaju muziku ili se sakupljaju na javnim mjestima.
[2] Središnja uprava za unutarnju obavještajnu agenciju.
[3] Antiteroristička jedinica.
[4] Akcije sabotaže bankomata između 2008. i 2009. godine u znak solidarnosti sa pobunom koja je 2008. spalila do temelja najveći sabirni centar za imigrante Vincennes u Parizu. Oko stotinjak bankomata je razbijeno, zapaljeno, eksplodiralo ili zaliveno kiselinom. Antiteroristička jedinica je uhitila brojne anarhiste i druge revolucionarne drugove pod optužbom za sudjelovanje, uključujući Oliviera i Dana.
Dana 25. januara, na demonstracijama u znak solidarnosti sa skvotovima koji su se, širom Grčke, našli na udaru državnih i paradržavnih snaga okupilo se oko 1000 anarhista i anarhistkinja, i marširalo ulicama Irakliona. Ovo su verovatno i najveće anarhističke demonstracije u istoriji grada (četvrti po veličini, sa oko 200.000 stanovnika). Pored slogana solidarnosti sa skvotovima, poput Vile Amalija i Skaramaga, demonstranti su takođe uzvikivali slogane koji se odnose na nedavni incident i ubilačku nameru DIAS policijskih jedinica*. Prevod jednog od slogana je “u kontrolama, u kontrolama ubijaju decu – šljam iz DIASa, kerovi države”.
Na donjem transparentu je poruka protiv planova o renoviranja u zajednici skvotiranih zgrada: “Tabakspanden ostaje u našim rukama!”
Tokom januara je izvedeno nekoliko akcija u znak solidarnosti sa iseljenim i ugroženim prostorima u Grčkoj.
– Na pet kuća i socijalnih centara postavljeni su transparenti sa porukama solidarnosti sa Vilom Amalijom a kasnije i drugim skvotovima.
– Dana 17. januara u centru grada je okačen transparent; na transparentu je pisalo: “Protiv državnih i fašističkih planova, Vila Amalija će ostati skvot!”.
– Dana 18. januara izašao je anarhistički poster-novina “Zwart behang” sa tekstom o nedavnim događajima u Grčkoj i pozivom na solidarnost.
– Tokom večeri 24. januara drugovi su izveli demonstracije solidarnosti. Treba imati na umu da je za anarhiste u Holandiji veoma teško da otvoreno najave demonstracije i da to kasnije sprovedu u delo, a da policija nekoga ne pretuče/uhapsi tako da smo se koristili tihom mobilizacijom.
U subotu 12.1.2013. otišli smo do Grčke ambasade u Helsinkiju da pokažemo našu podršku drugovima u Grčkoj.
Želimo da pokažemo našu solidarnost sa drugovima koji su nedavno iseljeni iz skvotova Vila Amalija i Skaramaga kao i svima koji su uhapšeni tokom ponovnog iseljenja Vile Amalije.
Pozivamo na svetsku kampanju direktnih akcija u znak solidarnosti sa oslobođenim prostorima, od 2.do 12. februara 2013. Ali ne želimo da se zaustave posle nekoliko akcija jer je reč o nečemu što je više od puke reakcije na represiju. Ovo je poziv svim anarhistima i antiautoritarcima da se bore sada širom sveta.
Iako su nedavni nasilni napadi grčke države protiv anarhističkog/anti-autoritarnog spektra bili inicijalna varnica za pisanje ovog poziva, mnogi primeri širom sveta su nam pokazali da policija i gradske vlasti, zajedno sa gigantskim korporacijama, imaju odličnu međusobnu saradnju u napadima na strukture solidarnosti i pacifikovanju društava na transnacionalnom nivou. U poslednjih nekoliko nedelja i meseci, u nekim delovima sveta u kojima ljudi trpe sistematsko osiromašenje i opsežne planove o gentrifikaciji, sve je više napada države/kapitala na radikalne pokrete uključujući represiju protiv konkretnih oblika otpora poput okupacija zemljišta, autonomnih poduhvata, okupacija sedišta kompanija ili štrajkova. Zbog toga je važno da povežemo naše borbe na svetskom nivou i uzvratimo udarac ovde i sada. Za tebe, ta inicijalna varnica može biti neka akcija kao odgovor na napade na skvotirane prostore u tvom području. Kreni u akciju na ulicama i pusti mašti na volju da širi poruku aktivnog otpora.
Širom sveta, naši drugovi su još uvek utamničeni. Mnogi naši samoorganizovani prostori su pretrpeli napade ili su iseljeni, naša infrastruktura se nalazi pod opsadom, a naši kontrainformacioni mediji se cenzurišu ili ometaju. Svaki put kada izražavamo naše ideje u javnosti, uniformisani robokapi vrebaju sa svih strana. Mašinerija za nadzor prati svaki naš korak dok država računa na podršku naoružanih fašističkih hordi… Ali naša egzistencijalna borba je nešto više od odbrane čvrstih prostora.
Zato je vreme da kažemo dosta sa stalnim defetizmom. Socijalni rat se vodi uprkos iseljenjima i hapšenjima. Naše srce ne poznaje granice. Za svaki uništeni projekat, neka se pojave dva nova širom sveta. Neka naše akcije govore za svakog utamničenog druga.
Probudi se, pridruži se, podivljaj – rat ratu vladara!
Povodom Evropskog policijskog kongresa koji će se 19. februara održati u Berlinu, upućen je poziv na igru. Ideja igre je da se do dana održavanja policijskog kongresa uništi što je moguće više kamera za nadzor. Više informacija ovde.
Dana 31. decembra 2012. grupa od oko desetak anarhista okupila se ispred Vaspitno-popravnog doma u Bernabiju povodom godišnjih bučnih demonstracija solidarnosti sa zatvorenicima. Bučne demonstracije se dešavaju širom sveta 31. decembra, kada oni na ulicama viču i prave buku kako bi podsetili one koji su zaključani unutar represivnih zatvorskih zidina da nisu zaboravljeni i da sistemi koji ih tlače nisu neuzdrmani. To je tradicija koju su uglavnom usvojili anarhisti koji vide nepravdu ne samo zatvorskog sistema već svih sistema ugnjetavanja koji nam se nameću protiv naše volje. Ne postoji vera u reforme i, iako se može činiti kao nemoguća misija, borimo se za demontiranje zatvorsko-industrijskog kompleksa koji bogate kupa u parama, a siromašne zatvara.
19. siječnja 2013. na Trgu žrtava fašizma u Zagrebu je održana internacionalna akcija povodom iskazivanja solidarnosti s grčkim antifašistima, koji su isti dan organizirali masovne prosvjede protiv Zlatne zore, ekstremističke parlamentarne stranke ksenofobične retorike i nasilnog političkog djelovanja. Isto tako svoju podršku smo iskazali nekima od skvotova/autonomnih centara i zajednica koje su zadnje vrijeme pretpile fašističke napade, evikcije te pokušaje istih.
CULMINE – Svima koje vole pobunu kao divlji grm čitav svoj život i duboko iz korijena.
U “naše” zatvorske ćelije, možda uz neizbježno kašnjenje, dobivamo
vijesti, tekstove i komunikeje akcija… Vesele nas: te su rečenice naša
životna limfa, otvaraju crvene i zlatne tople prostore u svijetu
pokornosti.
Dokazuju da solidarnost nije isprazna riječ; dokazuju da je
destruktivan poriv za oslobođenjem nužno snažniji od svake nade za
promjenom.
Razne, različite akcije šire se kao oluja pobune čitavim svijetom: od
Argentine do Rusije, od Španjolske do Čilea, od Meksika do Grčke!
10. januara je provedeno u Genovi, pred istražnim sucem Cusattijem, dokazno ročište o vještačenju kaciga zaplijenih u Nicolinoj kući, koje su izvršili karabinjeri forenzičarske jedinice (RIS). Vještačenje je, naravno, dalo negativan odgovor, to jest NISU pronađeni tragovi baruta kompatibilni s metkom koji je ranio izvršnog direktora poduzeća Ansaldo Nucleare, Adinolfija. Režimska štampa se kao i obično pobrinula da zamuti vode, teoretizirajući da su pronađeni tragovi nekih drugih kemijskih sastojaka ipak kompatibilni s “dokazima hitaca” (?), ali da ih je vještačenje karabinjera isključilo. Uobičajeno, gdje ne stiže država, sjetit će se režimska piskarala. Što se tiče ostalih sudskih postupaka, čeka se istraga zaplijenjenih hard diskova i prijepis prisluškivanja da bi se zakazalo prethodno ročište. Za info: nidieunimaitres[at]gmail.com
(neki od trofeja iz tuče sa siledžijama iz Zlatne zore)
U popodnevnim satima 15. januara 2013., antifašisti su se suprotstavili nacističkoj grupi partije Zlatna zora u gradu Iraklion na Kritu.
Grupa od oko 30 fašista je po drugi put delila letke na jednoj od gradskih avenija. Grupa od skoro 60 antifašista napala je naciste koji su bili opremljeni kacigama i palicama sa nacionalnom zastavom. Nakon petominutne tuče nacisti su se razbežali. U tom trenutku, intervenisala su dva odreda policije za razbijanje demonstracija – policajci su trčali ka drugovima dok su se fašisti povlačili (što pokazuje da su se pre toga fašisti i policija međusobno koordinisali). Nakon intervencije policije koja je koristila suzavac i šok bombe, nacisti su iz daljine bacali kamenice na drugove i pozivali policiju da juri antifašiste.
Više od petoro nacista je završilo sa povredama, modricama, slomljenim udovima ili im je bilo potrebno šivenje, a tokom kamenovanja je povređeno troje antifašista kojima je takođe bilo potrebno šivenje. I nacisti i kontra-demonstranti su završili u istoj bolnici gde su se ponovo pojavila i dva odreda jedinica za razbijanje demonstracija kako bi zaštitili članove Zlatne zore. Dok su ispred bolnice čekali povređene drugove da izađu, ostali antifašisti su isekli gume na četiri automobila koja pripadaju nacistima.
Od sada pa nadalje, svaki pokušaj fašista da distribuiraju svoj materijal biće propraćen policijom, ambulantnim kolima, šavovima, razbijenim glavama itd. Akcija je u osnovi bila uspešna, a uslediće nove, još bolje, akcije.
Drugarski pozdravi antifašistima u gradovima Agrinio, Patras, Volos i širom sveta.
Na gornjem transparentu piše: “FAŠIZAM NEĆE PROĆI. NO PASARAN!”, a na donjem: “24 GODINE SKVOTA LK37”
Dana 15. januara, oko 12h, panduri su upali u najstariji anarhistički skvot u Grčkoj – Lela Karajani 37. Solidarci i komšije su se okupili na Trgu Amerikis, a potom i ispred skvota, pokušavajući da spreče iseljenje.
Policija je privela nekoliko drugova koji su se nalazili na krovu skvota i uzvikivali slogane. Panduri su, takođe, prebili i priveli najmanje dve osobe koje su došle u znak solidarnosti. U centru grada se nalaze jake policijske snage, kao i policijski helikopter.
Ubrzo nakon toga, još više ljudi se okupilo u blizin iseljenog skvota. Jedan od slogana koji su uzvikivali bio je: “Ni fašizam, ni demokratija; dole etatizam, živela anarhija!”.
Najavljeno je i okupljanje u 15h ispred sedišta atinske policije u Aveniji Aleksandras u znak solidarnosti sa 14 skvotera koji su uhapšeni unutar Lele Karajani, a za 19h je najavljena diskusija na Atinskoj politehničkoj školi.
Svi uhapšeni drugovi su pušteni oko 17h, panduri su otišli iz okoline skvota, a Lela Karajani je ponovo okupirana!
U noći 11. januara 2013., razbili smo prozore na tri filijale banaka: jedan na filijali Eurobanke, drugi na filijali Alpha banke u naselju Triandria, i treći na filijali Nacionalne banke Grčke u ulici Papanastasiu. Na tim lokalcijama smo bacili i letke sa porukama solidarnosti sa Vilom Amalijom i drugin samoorganizovanim prostorima koji su meta represije.
Naše drugarske pozdrave šaljemo ljudima (njih 93) koji su uhapšeni nakon ponovnog zauzimanja Vile Amalija, kao i svima onima koji se bore protiv opšte represije.
Ministarstva i banke su epicentri bezakonja
Solidarnost sa Vilom Amalija
Hitno oslobađanje svih uhapšenih
